Lista przykładowych objawów wskazujacych na ryzyko zaburzeń SI u dziecka:
- dziecko jest mało aktywne ruchowo, rzadko proponuje zabawy o charakterze ruchowym i niechętnie w nich uczestniczy;
- ma kłopoty z samodzielnym ubieraniem się (zwłaszcza z zapinaniem guzików, sznurowaniem butów), z korzystaniem z toalety;
- potyka się i upada częściej niż rówieśnicy
- ma kłopoty z rzucaniem i łapaniem piłki;
- ma kłopoty z cięciem nożyczkami, rysowaniem po śladzie, kalkowaniem;
- ruchy dziecka sa niezgrabne – zbyt zamaszyste, kanciaste, nieprecyzyjne;
- niewłaściwie lub wręcz dziwacznie trzyma różne przedmioty codziennego użytku (nożyczki, sztućce, przybory do pisania );
- ma kłopoty ze skakaniem na jednej nodze;
- częściej niż inne dzieci w jego wieku odwraca znaki graficzne;
- podczas siedzenia ma trudności z utrzymywaniem głowy w pozycji pionowej, podpiera ja ręka, kładzie na stoliku itp.;
- sprawia wrażenie słabego, szybko się męczy;nieprawidłowo stoi, siedzi;
- ma skoliozę lub inna wadę kręgosłupa;
- często myli stronę prawa i lewa w obrębie własnego ciała i w przestrzeni;
- ma kłopoty ze wskazaniem części ciała;
- sprawia wrażenie, jakby nie słyszało (nie rozumiało), co się do niego mówi;
- trudno się koncentruje, łatwo się rozprasza;
- jest nadruchliwe, nie może usiedzieć w jednym miejscu;
- w nowym miejscu czuje się zagubione, potrzebuje sporo czasu, by zdobyć orientację w otoczeniu;
- przejawia duży lęk przed upadkiem lub wysokościa;
- wchodzac i schodzac po schodach, częściej niż inne dzieci trzyma się poręczy, jest niepewne;
- wchodzi po schodach, dostawiajac nogi do siebie na każdym stopniu;
- nagłe dotknięcie (popchnięcie z tyłu) wywołuje u dziecka „reakcję alarmowa” niewspółmierna do siły bodźca;
- nie lubi siedzieć, bawić się blisko innych dzieci, sprawia wrażenie odludka;
- podczas słonecznego dnia często mruży oczy, narzeka na ostre światło;
- nie lubi pewnych ubrań ze względu na rodzaj materiału, metki;
- nie lubi karuzeli lub huśtawki;
- okazuje niepokój, gdy ma oderwać nogi od podłoża, wejść na wysokie schody, na drabinkę, usiaść na wysokim stołku;
- cierpi na chorobę lokomocyjna;
- źle toleruje czesanie, mycie głowy, podczas mycia zębów ma od- ruch wymiotny;
- nie lubi pewnych dźwięków, hałasu;
- zwraca szczególna uwagę na zapachy, nawet jeśli inni ich nie czuja;
- ma trudności z samodzielnym żuciem i przełykaniem pokarmów (preferuje dania papkowate), z samodzielnym piciem; nie lubi pokarmów o określonej konsystencji, grudkowatych,
- nawet drobne urazy wywołuja gwałtowna reakcję i długotrwałe narzekania;
- długo uczy się nowych umiejętności, np. jazdy na rowerze, rolkach, pływania i ma trudności z ich opanowaniem;
- podczas gimnastyki lub rytmiki wielu ćwiczeń nie jest w stanie wykonać lub wykonuje je nieporadnie;
- ma słabe wyczucie odległości – często staje zbyt blisko innych ludzi, przedmiotów;
- nie lubi dziecięcego baraszkowania z rodzicami lub rodzeństwem, nie lubi turlać się po podłodze, podskakiwać, robić fikołków;
- później niż inne dzieci zaczęło mówić;
- często przytrafiaja mu się przykre przygody, np. rozlanie mleka, stracenie wazonu, rozsypanie cukru;nieumyślnie wchodzi lub wpada na meble, ściany, inne
Jeśli u dziecka występuje kilka lub kilkanaście z ww. objawów, wskazana jest diagnoza integracji sensorycznej.
źródło: zasoby Internetu
