Poradnik Logopedy

Gwiazdka nieaktywnaGwiazdka nieaktywnaGwiazdka nieaktywnaGwiazdka nieaktywnaGwiazdka nieaktywna

 

  • · Wdech nosem przy zamkniętych ustach i wydech ustami ułożonymi jak przy wymowie głoski "u".
  • · Dmuchanie ustami na piórka, piłeczkę pingpongową, waciki, kawałki papieru.
  • · Dmuchanie wacików ustawionych w szeregu – wyścigi samochodów.
  • · Dmuchanie na watki obiema dziurkami nosa, a następnie przytykanie na przemian jednej z dziurek nosa.
  • · Chuchanie na "zmarznięte ręce" oraz na "gorącą zupę".
  • · Wąchanie kwiatków, napojów itp.
  • · Dmuchanie na wiszące na sznurkach waciki, piórka, kokardki.
  • · Dmuchanie na wiatraczek.
  • · Dmuchanie na zapaloną świeczkę tak, aby płomień nie zgasił się tylko wyginał.
  • · Pompowanie baloników.
  • · Zabawa w "dźwig" przy użyciu rureczki - przenosimy leżące waciki przez przyssanie ich do rurki / konieczny jest głęboki wdech i zatrzymanie powietrza w płucach.
  • · Puszczanie baniek mydlanych.
  • · Dmuchanie do naczynia z wodą przez rurkę.
  • · Zakładanie wargi dolnej na górną oraz górnej na dolną.
  • · Dolną wargę nakrywamy zębami i głośno wydychamy powietrze tak, aby wypchnąć dolną wargę / słyszymy wtedy dźwięk FF/.
  • · Rozciągamy usta jak do dźwięku "e", a następnie ustawiamy w kółeczko jak do dźwięku "u".
  • · Rozciągamy wargi jak do dźwięku "i".
  • · Naciągamy kąciki warg w prawo, a potem w lewo.
  • · Wargi ściągamy do przodu w " dzióbek" i wykonujemy nimi ruch okrężny.
  • · Wargi wkładamy do ust między zęby i naciągamy.
  • · Wyciskamy powietrze przez zaciśnięte wargi tak, aby powstał dźwięk "p".
  • · Ssanie górnej wargi, a następnie dolnej.
  • · Nabieranie powietrza pod wargę górną, a następnie dolną.
  • · Utrzymywanie ołówka między nosem, a górną wargą.
  • · Wydymanie policzków przy zamkniętych wargach.
  • · Wydymanie powietrzem lewego policzka i przeniesienie go do prawego.
  • · Wydymanie policzków, a następnie uwolnienie ich przez silne dmuchnięcie celem rozwarcia warg / głoska "p"/
  • · Wciąganie policzków do środka jamy ustnej.
  • · Zabawa w "króliczka" – unoszenie wargi górnej do góry tak, aby było widać zęby.
  • · Oprzeć siekacze górne na dolnej wardze i mocno wydmuchiwać powietrze przez szczelinę wargowo-zębową.
  • · Parskanie wargami.
  • · Układanie ust w ryjek i wciąganie do ust policzków.
  • · Układanie ust w ryjek i cmokanie.
  • · Całuski – cmokanie wargami ustawionymi w ryjek.
  • · Wymawianie na przemian głosek "a", "o".
  • · Wymawianie samogłosek parami np.: a-i, i-a, a-u, u-a.
  • · Łączenie wielu samogłosek podczas wymowy na jednym wydechu np.: a-o-i-e-u
  • · Wymawianie samogłosek staccato na jednym wydechu np.: a.o.i.e.u.
  • · Granie palcami na wargach.
  • · Wysuwanie ostro języka bez dotykania nim warg i cofanie go z powrotem w głąb jamy ustnej.
  • · Wysuwanie cienkiego języka tzw. niteczki i chowanie go.
  • · Wysuwanie szerokiego języka tzw. łopatki i chowanie go.
  • · Wysuwanie na przemian cienkiego i grubego języka i chowanie go.
  • · Próby dotykania językiem nosa.
  • · Próby dotykania językiem brody.
  • · Dotykanie językiem prawego kącika ust na zmianę z lewym.
  • · Dotykanie językiem szerokim dolnych, a następnie górnych zębów.
  • · Dotykanie językiem raz dolnej raz górnej wargi.
  • · Dotykanie językiem górnej wargi i odrywanie go przy dmuchnięciu na czubek języka.
  • · Dotykanie czubkiem języka podniebienia i odrywanie go – klaskanie.
  • · "Liczenie zębów" – dotykanie czubkiem języka każdego zęba po kolei zaczynając od tyłu przez przód do tyłu od góry potem od dołu.
  • · Oblizywanie górnej i do dolnej wargi na zmianę.
  • · Oblizywanie ruchem okrężnym warg od górnej przez dolną do górnej.
  • · "Wymiatanie zza zębów" przesuwanie języka między wargą, a zębami od prawej strony do lewej, a potem to samo na dole.
  • · Trzymanie języka przy dolnych zębach i unoszenie środka języka do góry.
  • · Zwijanie języka w rureczki
  • · Wypychanie policzkiem policzka / na przemian lewego i prawego/.
  • · Wymawianie głoski "l", a następnie głoski "a".
  • · Wymawianie sylaby "la" przy otwartych ustach.
  • · Przeciskanie języka między zębami.
  • · Przy szeroko otwartych ustach układamy język za górnymi zębami i czubkiem języka wymawiamy szybko głoskę " ddddd" / dolna szczęka nie opuszcza się/.
  • · Przy szeroko otwartych ustach układamy język za górnymi zębami i czubkiem języka wymawiamy szybko głoskę " tdtdtd" / dolna szczęka nie opuszcza się/.
  • · Przy szeroko otwartych ustach układamy język za górnymi zębami i czubkiem języka wymawiamy szybko głoskę " tdntdntdn" / dolna szczęka nie opuszcza się/.
  • · Lizanie językiem podniebienia za górnymi zębami.
  • · Lizanie czubkiem języka kawałka czekolady przyklejonego na podniebieniu.
  • · Ssanie twardych cukierków.
  • · Głębokie oddychanie nosem – wdech nosem i wydech nosem (wszystko przyotwartych ustach).
  • · Głębokie oddychanie ustami – wdech i wydech ustami ( nos zaciśnięty palcami).
  • · Głębokie oddychanie – wdech nosem, wydech ustami.
  • · Ziewanie – szczęka jest nisko opuszczona.
  • · Kasłanie z wysuniętym na zewnątrz językiem.
  • · Chrapanie na wdechu i na wydechu.
  • · "Gulgotanie" – płukanie gardła ciepłą wodą.
  • · Nabieranie powietrza nosem i zatrzymywanie go w jamie ustnej, a następnie próby"połknięcia" go.
  • · Chuchanie przy szeroko otwartych ustach.
  • · Wymawianie głoski "k" przy szeroko otwartych ustach.
  • · Wymawianie głoski "g" przy szeroko otwartych ustach.
  • · Wymawianie głoski "n" przy szeroko otwartych ustach.
  • · Wymawianie dźwięku "nk" przy szeroko otwartych ustach.
  • · Wymawianie głoski "x" przy szeroko otwartych ustach.
  • · Wymawianie dźwięku "ux" przy szeroko otwartych ustach.
  • · Wymawianie połączeń "ga, ge, go, gu, gę, gą", "ka, ke, ko, ku, itp.
  • · Wymawianie połączeń z głoską "k" lub "g" na końcu wyrazu.
  • · Rozpoznawanie dźwięków z otoczenia / samochód, radio, woda, zegar, pies, pukanie, oklaski.
  • · Rozpoznawanie z otoczenia kilku dźwięków jednocześnie np.; piłka, moneta, kamyki, woda / wykonujemy to ćwiczenie z zamkniętymi oczami/.
  • · Rozpoznawanie instrumentów muzycznych po dźwięku,
  • · Wsłuchiwanie się w ciszę i szukanie dźwięków np. śpiewu ptaków.

Gwiazdka nieaktywnaGwiazdka nieaktywnaGwiazdka nieaktywnaGwiazdka nieaktywnaGwiazdka nieaktywna

Rozwijanie mowy przez zabawę – przykładowe ćwiczenia logopedyczne

Zabawa jest  najbardziej efektywnym sposobem rozwijania komunikacji  dziecka oraz terapii wad mowy.Uczy dzieci poprawnego porozumiewania się. Pracując nad rozwojem mowy dziecka stosuję  różne ćwiczenia m. in.:

  • Ćwiczenia usprawniające odbiór bodźców akustycznych(rozpoznawanie i różnicowanie wrażeń słuchowych),
  • Ćwiczenia oddechowe,
  • Ćwiczenia usprawniające narządy mowy (wargi, język, podniebienie, szczęka dolna),
  • Ćwiczenia korekcyjne (wywoływanie i utrwalanie głosek w izolacji, sylabach, wyrazach).

Podczas żmudnych ćwiczeń logopedycznych zabawa wywołuje aktywność, samodzielność i zaangażowanie samych dzieci, będące jednym z warunków efektywności procesu uczenia się. Aby zajęcia logopedyczne były dla dzieci ciekawe, wymyślam scenariusze, w których  dzieci są bohaterami biorącymi udział w akcji. Bardzo ważne jest stworzenie właściwej atmosfery, wprowadzenie ich w świat, w którym mają grać główne role.
Rodzice mogą efektywnie wpływać na proces terapii poprzez codzienne zabawy z dzieckiem, dlatego dołączam po kilkanaście przykładów  zabaw: Proszę pamiętać, że nie ma powodzenia w terapii bez wsparcia i codziennej pracy rodzica!


ĆWICZENIA NARZĄDÓW ARTYKULACYJNYCH:

ĆWICZENIA JĘZYKA

„Spotkanie z Babą Jagą”

„Miotełka Baby Jagi” wysprzątała dom. Nasz języczek – miotełka wyczyści naszą buzię. Otwieramy buzię szeroko. Miotełka czyści sufit (język przesuwa się w stronę podniebienia i policzków po wewnętrznej stronie). Podłoga też jest brudna, więc miotełka myje ją dokładnie (język kręci się na dnie jamy ustnej). Trzeba umyć też okna (język wędruje po wewnętrzneji zewnętrznej stronie zębów).Zostały jeszcze brudne miejsca (język wykonuje czynności podwijania za dolnymi zębami i wywijania za zębami górnymi).Baba jaga poczęstowała nas sokiem z cytryny, robimy „kwaśne miny”, uśmiechamy sięi machamy Babie Jadze na pożegnanie.

„Języczek – gimnastyczek”

Języczek wychodzi z buzi, wita się z brodą, z kącikami ust i z nosem (czubek języka wznosi się nad górną wargę).Spróbujmy językiem przykryć całą górną wargę, tak, jak pokazuję. Nasz język robi się teraz wąski jak palec i szeroki, jak łopata. Otwieramy buzię, języczek zwiedzi jej środek, przesuwamy język po suficie (podniebieniu), po ścianach (policzkach).Zobacz, jakie kulki robią się na policzkach! Teraz opuść język i przesuwaj go po podłodze (dnie jamy ustnej) . Języczek zwiedza ząbki (dotyka kolejno poszczególnych zębów górnych i dolnych). Cieszy się, ze mógł zrobić trudne ćwiczenie i naśladuje wesołego konika (klaskania), który biega po łące. Zmęczył się i opada na dół (język na dnie jamy ustnej, żuchwa opuszczona). Pora na coś słodkiego. Spróbujemy ustami i językiem jeść owocową herbatkę ze spodka.

ĆWICZENIA WARG

„Karp”

Wysuwanie warg w ryjek, potem rozsuwanie ich, jak do uśmiechu, poruszanie ustami bezgłośnie mówiąc: [ppp],następnie [bbb}

„Koniki”

Dzieci dobierają się parami i w rytm granej melodii biegają po sali jedno za drugim – konik i woźnica połączeni lejcami; w jednej przerwie między akompaniamentem koniki parskają (przez wprawianie ust w drgania),
w drugiej– woźnica cmoka, by konik biegł dalej.(Ta zabawa może  uatrakcyjnić, deszczowe popołudnie w domu,
a tym samym ułatwi prawidłowe ułożenie języka).

ĆWICZENIA PODNIEBIENIA MIĘKKIEGO

„Chore misie” 

Dzieci naśladują chore misie , kapryszą, są senne, nie chcą jeść ani pić:

-         ziewają szeroko, szeroko,

-         kaszlą z językiem daleko wysuniętym do przodu,

Jedzie wezwane pogotowie: eo, eo, au, au, ay, ay.

 Przychodzi pan doktor,  bada misie i zaleca im:

-         płukanie gardła,

-         połykanie pastylek,

-         picie syropu.

Misie zmęczone zabiegami ziewają, ziewają i usypiają:

-         chrapie na wdechu,

-         chrapie na wydechu.

Misie budzą się . Będą brały inhalacje:

-        dziecko zaciska na przemian dziurki nosa (w tym czasie oddycha wolną  dziurką),

-        następnie wydycha powietrze nosem – wdycha ustami. 

„Żywe lusterko” 

Dwoje dzieci siedzi naprzeciwko siebie; jedno z nich samodzielnie wykonuje jakąś minę, a zadaniem drugiego, które występujew roli żywego lustra, jest naśladowanie tych min; po pewnym czasie dzieci zmieniają się rolami i zabawa trwa nadal.

 ĆWICZENIA SZCZĘKI

„ Na pastwisku” - Dzieci wykonują przed lusterkiem ruch szczęki w prawo, w lewo, do przodu, do tyłu, opuszczając ją i unosząc. Zabawa polega na naśladowaniu przez dzieci żucia krowy. Do zabawy włączone są ćwiczenia gimnastyczne – w przerwie między żuciem dzieci chodzą na czworaka, naśladując chodzenie krowy na pastwisku, ćwiczenia fonacyjna – dzieci naśladują głos zwierzęcia między żuciem i chodzeniem: muuu, oraz ćwiczenia logorytmiczne – żucie , chodzenie i muczenie dzieci wykonują na określony sygnał. 

Gwiazdka nieaktywnaGwiazdka nieaktywnaGwiazdka nieaktywnaGwiazdka nieaktywnaGwiazdka nieaktywna
  • Słuch w procesie przyswajania mowy ma największe znaczenie

Rodzicu, obserwuj czy dziecko reaguje na dźwięki, ponieważ prawidłowy słuch jest warunkiem rozwoju mowy.

  • Oddech

Rodzicu, zwróć uwagę, czy dziecko podczas snu oddycha przez  nos. Nieprawidłowy tor oddychania, tj. oddychanie przez usta może być skutkiem powiększonego migdałka czy obniżonego napięcia mięśniowego, co z kolei wpływa na nieprawidłowy rozwój mowy.

  • Język nianiek

Rodzicu, zwracając się do dziecka unikaj spieszczeń i przesadnych zdrobnień. Dziecku należy dostarczać prawidłowego wzorca wymowy.

  • Rozmowa z dzieckiem w „cztery oczy”

Rodzicu, mimika jest uniwersalnym sposobem komunikowania się dziecka ze światem. Mówiąc do dziecka zwracaj uwagę, aby widziało twoją twarz, ponieważ będzie miało wtedy świadomość i okazję do obserwowania ruchu ust.           

Rodzicu, pamiętaj, że dziecko naśladuje wzorzec mowy i wymowy najbliższych, dlatego jeśli posiadasz wadę wymowy, pracuj nad nią i ją koryguj.

  • Smoczek – uspokajacz

Rodzicu, nie podawaj dziecku smoczka! Uważaj, by nie ssało palca! Następstwem tego mogą być wady zgryzu, a w konsekwencji wady wymowy.

  • Masaż twarzy

Rodzicu, możesz wpłynąć na prawidłowy rozwój narządów mowy dziecka, regularnie wykonując delikatny masaż twarzy, tj. policzków, warg i żuchwy. Przed rozpoczęciem masażu  natłuść ręce oliwką, połóż lub posadź dziecko w wygodnej pozycji. Masaż wykonuj palcami bardzo delikatnie, stopniowo zwiększając jego natężenie poprzez głaskanie, ugniatanie palcami oraz delikatne oklepywanie opuszkami palców.

  • Nauka poprzez zabawę

Rodzicu, śpiewaj dziecku piosenki, wyliczanki, ucz wierszyków, baw się z dzieckiem, angażując zmysły: wzroku, słuchu i dotyku.

Rodzicu, opowiadaj dziecku bajki, czytaj książki i wiersze, w ten sposób rozwiniesz jego wyobraźnię, rozbudzisz ciekawość poznawczą, a także usprawnisz uwagę, koncentrację i pamięć.

  • Komunikacja z dzieckiem

Rodzicu, odpowiadaj na pytania dziecka cierpliwie i wyczerpująco, sam także zadawaj pytania. W ten sposób wzbogacisz słownictwo dziecka, a także nauczysz je właściwego posługiwania się rytmem, melodią, akcentem, które mają wpływ na rozumienie wypowiedzi.

  • Rodzic uważnym słuchaczem

Rodzicu, nie przerywaj dziecku i unikaj kończenia zdań. Dyskretnie poprawiaj błędy mowy i wymowy, nie ośmieszaj, nie krytykuj, nie naśladuj sposobu mowy dziecka. Rozmowa z rodzicem powinna być dla dziecka przyjemnością.

  • Aktywność fizyczna dziecka

Rodzicu, rozwijaj aktywność fizyczną dziecka, która wpływa na funkcjonowanie mózgu, zdolności poznawcze i intelektualne, a co za tym idzie na kształtowanie się umiejętności mowy. Zachęcaj dziecko do zabaw ruchowych angażujących mięśnie całego ciała, a także rozwijających sprawność dłoni i palców, tj. pływanie, jazda na rowerze, malowanie palcami, zabawy klockami, nawlekanie koralików, itp.

Gwiazdka nieaktywnaGwiazdka nieaktywnaGwiazdka nieaktywnaGwiazdka nieaktywnaGwiazdka nieaktywna

  

             Prawidłowe żywienie dzieci w wieku przedszkolnym warunkuje ich optymalny rozwój fizyczny, umysłowy i społeczny. Konsekwencje niewłaściwego sposobu żywienia dotyczą nie tylko okresu dziecięcego, negatywnie wpływają również na organizm w wieku dorosłym. Coraz więcej badań wskazuje na to, że dieta już od wczesnych lat życia jest wykładnikiem stanu zdrowia populacji osób dorosłych. W ostatnich dziesięcioleciach obserwuje się niekorzystne zmiany w stylu życia, w tym zachowań żywieniowych i aktywności fizycznej, które prowadzą do wielu problemów zdrowotnych, takich jak nadwaga i otyłość.

Dobry stan zdrowia, właściwa edukacja i wychowanie najmłodszych to fundament prawidłowego rozwoju społeczeństwa.

Według badań Instytutu Żywności i Żywienia, 90% dzieci odżywia się nieprawidłowo, a ok. 31% z nich ma nadwagę, cierpi na otyłość, niedowagę lub niedobór wielu witamin i składników mineralnych. Konsekwencją w/w zaburzeń są poważne problemy zdrowotne, m.in. ciśnienie tętnicze, insulinooporność, cukrzyca typu 2 czy początki miażdżycy.   

Co możemy zatem zrobić, aby nasze dzieci były zdrowe?

ZDROWIE TO STYL ŻYCIA! Naukowcy i lekarze mówią jednym głosem: w prawidłowym rozwoju dzieci oraz w zapobieganiu chorób niezwykle ważne są aktywność fizyczna, prawidłowy sen oraz przestrzeganie zasad korzystania z komputera, telefonów komórkowych i innych urządzeń elektronicznych.

5 PORCJI ZDROWIA! Dla rozwoju dziecka i jego zdrowia kluczowe są warzywa i owoce. Ich jedzenie wpływa na prawidłowe funkcjonowanie mózgu, oczu, mięśni oraz układu odpornościowego. Dlatego, aby być zdrowym, każdego dnia powinniśmy jeść jak najwięcej warzyw i owoców.

WODA - ŹRÓDŁO ZDROWIA! Funkcjonowanie całego ludzkiego organizmu oparte jest na wodzie. Jest niezbędna m.in. w procesie wydalania szkodliwych produktów metabolicznych i toksyn, a w szczególności w procesie trawienia pożywienia. Reguluje również gospodarkę wodno-elektrolitową  i kwasowo-zasadową oraz pomaga utrzymywać odpowiednią temperaturę ciała. Niedobór wody w organizmie może doprowadzić do odwodnienia. Wodę należy pić regularnie, w umiarkowanych ilościach. Dzieci powinny pić co najmniej 6 szklanek wody dziennie do posiłków i między nimi. Należy pamiętać też o tym, aby piły więcej wody przy wysiłku fizycznym, czy w czasie upałów. Najlepiej całkowicie wykluczyć z dziecięcej diety napoje słodzone i gazowane, które są źródłem dużej ilości cukru.  

RAZEM ZNACZY ZDROWIEJ! Badania naukowe dowodzą również, że wspólne spożywanie wartościowych posiłków wpływa na zdrowe nawyki żywieniowe. Stwierdzono, że dzieci, które częściej jadają obiady razem z rodziną, chętniej spożywają warzywa i jedzą mniej potraw smażonych czy piją mniej słodzonych napojów. A to dlatego, że najmłodsi chętniej sięgają po to, co dorośli jedzą przy stole. Wspólne spożywanie posiłków jest zatem najlepszą formą kształtowania prawidłowych nawyków żywieniowych.

Instytut Żywności i Żywienia, pod kierunkiem prof. J. Jarosza stworzył Piramidę Zdrowego Żywienia i Stylu Życia adresowaną dla dzieci i młodzieży. Piramida, to jasny sygnał, że aby być zdrowym, trzeba połączyć zdrowe odżywianie z pozostałymi elementami stylu życia.

                  Zalecenia zgodne z Piramidą Zdrowego Żywienia i Stylu Życia dzieci:

  • Jedz regularnie 5 posiłków dziennie w odstępach 3-4 godzin oraz myj zęby po jedzeniu;
  • Produkty zbożowe powinny być składnikiem większości posiłków. Wybieraj produkty pełnoziarniste.
  • Jak najczęściej jedz różnorodne warzywa i owoce,.
  • Pij co najmniej 3-4 szklanki mleka dziennie. Można je zastąpić jogurtem naturalnym czy kefirem;
  • Jedz chude mięso, ryby, jaja i nasiona roślin strączkowych;
  • Wybieraj tłuszcze roślinne zamiast zwierzęcych;
  • Słodycze oraz słodkie napoje nie dostarczają niezbędncyh składników odżywczych. Zastępuj je owocami i orzechami.
  • Nie dosalaj potraw, nie jedz słonych przekąsek ani produktów typu fast food;
  • Pamietaj o piciu co najmniej 6 szklanek wody dziennie – po posiłku i między nimi;
  • Wysypiaj się, aby Twój mózg mógł wypocząć;
  • Sprawdzaj regularnie swój wzrost i masę ciała;
  • Bądź aktywny fizycznie, ćwicz co najmniej 1 godzinę dziennie. Ograniczaj oglądanie telewizji oraz korzystanie z komputera i innych urządzeń elektronicznych.

Gwiazdka nieaktywnaGwiazdka nieaktywnaGwiazdka nieaktywnaGwiazdka nieaktywnaGwiazdka nieaktywna

                   Co powinno zaniepokoić nauczyciela? Jakie sygnały ostrzegawcze mogą sugerować konieczność kontaktu ze specjalistą? Warto zwrócić uwagę na następujące trudności przejawiane przez dziecko:

  • nieprawidłowy sposób oddychania – gdy dziecko oddycha przez usta; 
  • nieprawidłowe napięcie w obrębie twarzy i (lub) jamy ustnej – symptomem tego jest stale otwarta buzia dziecka lub np. bardzo zaciśnięte usta, wysunięty język;
  • nieprawidłowy sposób jedzenia i picia, np.:

–    z językiem wsuniętym między wały dziąsłowe, widocznym między wargami podczas jedzenia,
–    z trudnościami w gryzieniu (nieumiejętność odgryzania i gryzienia),
–    z trudnościami w połykaniu – gdy dziecko domaga się rozdrobnionego, papkowatego jedzenia, gdy się krztusi przy  jedzeniu, gdy nie potrafi gryźć, żuć pokarmów,
–    z wybiórczością jedzenia – gdy dziecko odmawia różnorodnego jedzenia, ma ściśle określony repertuar potraw,
–    gdy zauważamy, że rodzice proponują dziecku korzystanie z butelki ze smokiem,
–    gdy dziecko nie potrafi pić z kubeczka;

  • wady zgryzu;
  • brak komunikacji werbalnej lub bardzo ograniczony zasób słów, trudności w budowaniu prostych zdań;
  • trudności w zrozumieniu komunikatów werbalnych, niewykonywanie poleceń;
  • trudności w wysłuchaniu wierszyka, rymowanki, bajki, piosenki;
  • brak umiejętności zadawania pytań;
  • trudności w opowiedzeniu o treści słyszanego opowiadania, wierszyka, bajki;
  • trudności związane ze słuchem;
  • nieprawidłowa artykulacja głosek;
  • trudności z płynną realizacją wypowiedzi;
  • brak umiejętności naśladownictwa;
  • brak wspólnego pola uwagi, działania;
  • trudności w nawiązaniu dialogu opartego o zabawę, działanie;
  • nieprawidłowości w zakresie rozwoju psychoruchowego.

Wszelkie nieprawidłowości w rozwoju dziecka powinny być dostrzeżone od pierwszych dni życia dziecka. 
Jeśli zostały one zdiagnozowane, należy podjąć działania wspomagające rozwój dziecka. Gdy to nauczyciel na etapie edukacji przedszkolnej dostrzeże problemy dziecka, powinien zasugerować rodzicom konieczność konsultacji ze specjalistą.

Logopeda pracujący z dziećmi w przedszkolu lub w poradni psychologiczno-pedagogicznej powinien ocenić pojawiające się trudności w rozwoju dziecka i podjąć decyzję o rozpoczęciu terapii logopedycznej. W trakcie prowadzonej terapii powinien przekazać informacje rodzicom i nauczycielowi ze wskazaniami do codziennej pracy z dzieckiem.

Gwiazdka nieaktywnaGwiazdka nieaktywnaGwiazdka nieaktywnaGwiazdka nieaktywnaGwiazdka nieaktywna

           

     Właściwa stymulacja mowy w pierwszym roku życia dziecka ma ogromny wpływ na mowę dziecka w przyszłości. Ssanie smoczka oddziałuje w dwojaki sposób:

1.  niewłaściwe stosowanie może zakłócać pracę narządów mowy biorących udział w ssaniu i mówieniu, czego następstwem są wady wymowy;

2. częste utrzymywanie smoczka „uspokajacza” w buzi dziecka może powodować opóźnienie rozwoju mowy i niechęć do komunikowania się z otoczeniem.

Najlepszym treningiem mięśni języka i warg, a także podniebienia miękkiego i żuchwy jest ssanie piersi. Istnieje ścisły związek między przyjmowaniem pokarmów a umiejętnościami językowymi. Długotrwałe karmienie przez smoczek wyłącza z pracy czubek języka i wargi. Ssanie jest ściśle związane z połykaniem. Jeśli rodzice będą dzieciom podawać smoczki w okresie przekształcania się jednego typu połykania w drugi (trzeba wiedzieć, że w połykaniu wyróżnia się typ niemowlęcy i typ dorosły), co ma miejsce ok. 18 miesiąca życia, zaburzy to pracę języka, doprowadzając do wymowy z językiem wsuniętym między zęby. Proces kształtowania się połykania dojrzałego (dorosłego) kończy się z chwilą wyrznięcia się zębów mlecznych, czyli około trzeciego roku życia. Od tego momentu język nie powinien wychodzić poza usta dziecka podczas mówienia.

 Kiedy pożegnać się ze smoczkiem? Rezygnacja ze smoczka -  m. in.: 5 – 6 miesiąc (przede wszystkim ze względu na osłabienie odruchu ssania, a także dynamiczny rozwój dziecka w tym okresie), 8 – 9 miesiąc (dalszy dynamiczny rozwój psychoruchowy dziecka oraz coraz pełniejsze uzębienie) lub 12 miesiąc (wygasanie odruchu ssania, okres intensywnego rozwoju mowy). Po pierwszym roku życia odruch ssania powinien wygasać i nie należy go podtrzymywać przez podawanie smoczka w funkcji uspokajającej, stosowanie smoczka butelkowego, a także przez karmienie piersią. Wygaśnięciu odruchu ssania sprzyja podawanie pokarmów wymagających gryzienia i żucia. (log. M.Słyk)

Gwiazdka nieaktywnaGwiazdka nieaktywnaGwiazdka nieaktywnaGwiazdka nieaktywnaGwiazdka nieaktywna

Ogólne zasady postępowania z dzieckiem o opóźnionym rozwoju mowy lub afatycznym

Wskazówki dla rodziców

Mowa

  • Należy mówić do dziecka nieco wolniej, eksponując ważne w zdaniu słowa poprzez ich podkreślenie głosem, intonacją, akcentem. Jeśli nawet nasze dziecko nie ma poważniejszych trudności w rozumieniu mowy, to i tak wolniej odbiera komunikaty słowne.
  • Używajmy raczej prostych i krótkich zdań; zdanie długie i złożone nie będzie zrozumiałe, a dodatkowo nie stanowi dla dziecka dostępnego wzorca do naśladowania.
  • Akceptujmy gesty, miny, których dziecko używa w celach komunikacyjnych, ale starajmy się sami powiedzieć w prostej formie to, co dziecko chciało nam przekazać.
  • Zwracajmy uwagę na samodzielne i spontaniczne słowa dziecka, podtrzymujmy je (przedłużajmy ich trwanie), powtarzając po dziecku bezpośrednio, a potem do nich wracając. Może to być nawet prosty dźwięk, sylaba, która dla dziecka ma znaczenie.
  • Możemy dodawać jeszcze jedno słowo, rozbudowywać wypowiedź dziecka, lub objaśniać prostym, ale bardziej dojrzałym wyrazem to, co powiedziało dziecko.
  • Czasem można więc delikatnie poprawić to, co powiedziało dziecko, nie zawsze wymagając powtórzenia poprawnej formy wyrazu.
  • Uczmy dziecko prostych słów zaczynając od sylab otwartych, w zabawie zachęcając do powtarzania, łącząc z gestem, mimiką, co ułatwia dziecku zapamiętanie.
  • Nie używajmy zmiękczeń, zdrobnień, które zacierają wyrazistość budowy słowa.
  • Słowo zawsze coś znaczy, pamiętajmy, żeby łączyć słowa - nazwy z konkretnymi zabawkami, przedmiotami lub obrazkami.

 

Motywacja, uwaga

  • Do zabaw językowych trzeba wybierać odpowiedni moment, dziecko nie może być zmęczone, głodne, rozdrażnione.
  • Może być, że chętnie rozmawia przed snem, podczas kąpieli lub w łóżku.
  • Obserwujmy indywidualne preferencje naszego dziecka, zapamiętujmy, kiedy jest najbardziej zainteresowane nauką.
  • Starajmy się o kontakt wzrokowy z dzieckiem, które powinno obserwować twarz, głównie usta mówiącego.
  • Dzieci o zaburzonym rozwoju mowy, często z różnych powodów nie lubią ćwiczeń przed lustrem.
  • Warto stosować różnorodne zabawki, pomoce, niektóre proste, ale bliskie dziecku, można wykonać wspólnymi siłami.
  • Nagradzajmy dziecko za próby mówienia - np. klaszcząc, ciesząc się, chwaląc, nawet za minimalny sukces.

 

 

Emocje

  • Podążajmy za dzieckiem, okazujmy mu cierpliwość, zrozumienie, życzliwość.
  • Akceptujmy jego ograniczenia, chwaląc starania, wzmacniając chęć komunikowania się z nami.
  • Słuchajmy go uważnie, nie wprowadzajmy atmosfery pośpiechu.
  • Zachęcajmy dziecko do okazywania uczuć, ale tez w miarę potrzeby chrońmy przed nadmiernymi emocjami, uczmy kontroli emocji szczególnie negatywnych (odwracanie uwagi, milczenie, odroczenie naszej reakcji).
  • Stwarzajmy sytuacje będące dla dziecka źródłem pozytywnych emocji.
  • Dobierajmy zajęcia z rozsądkiem, bardzo ważny jest kontakt z grupą rówieśniczą, czyli przedszkole.

Contact Information

Address

11-400 Kętrzyn

ul.Wierzbowa 2

Telefon
+48 545 99 98
Email

sekretariat@smerfowa-kraina.ketrzyn.pl

rodo 

Adresy email: Inspektora Ochrony Danych Osobowych

Miejski Żłobek Nr. 2 -- iod-zlobek2@smerfowa-kraina.ketrzyn.pl    

Miejskie Przedszkole Integracyjne "Smerfowa Kraina 

      -- iod@smerfowa-kraina.ketrzyn.pl